خواهم کـه شبی مســت در آغوش تو افتم

چون زمــــزمـه ی عاطفه در گـوش تـو افتم

پــــروانـــه شـــوم گــــرد رخ مـــاه تـــو گردم

گلبـــوســه شوم بر لــب می نوش تـو افتم

در باغ و چمن چون که به صـد جلوه در آیی

شبنــم شــوم از شاخه بـه تنپوش تـو افتم

در محفــل شمـــع و گل و پـــروانـــه و بلبل

بـا رقص طــــرب مست در آغـوش تو افتم

گـــر طالع دیــــــدار نـــــدارم ، بــه پیــامی

یـــــادم کـــن و نگـــذار فـرامـوش تـو افتم.